ანაკლია! (მეხუთე ნაწილი)

მეხუთე დღეც გათენდა... ისევ ტრადიციულად დაიწყო... დილით დიმა შემოვიდა აბა ბიჭეებოოო ავდგეთ ავდგეეთ... მოკლედ წამოგვყარა ყველა ზემოთ... ყველანი აიზლაზნენ და ნელ ნელა შევუდექით ჩაცმას... მერე ხელ პირის დასაბანად წავედით... ქვემოთ ამბავი დაგვახვედრეს წყალი არ არისოოო ყველამ წუწუნი მორთო... აუ რაარი ესო... რა უბედურებაარისო... მოკლედ წუწუნის მერე მოვიდა წყალიც... ყველამ ასე თუ ისე მოვიწესრიგეთ თავი... გავედით მოწყობაზე... კიდევ ერთხელ გავიხსენეთ კიდევ ერთხელ რომ პატრიოტები ვიყავით... მერე საქართველოს გაუმარჯოს ვიყვირეთ... მართლაც რომ გაუმარჯოს რა საქართველოს ჩვენს ხელში... ხო ეს სხვა თემა... მერე დილის გამამხნევებელი ვარჯიშები გავაკეთეთ ტრადიციულად... ზოგმა გულიანად ... ზოგი კიდე უაზროდ იზლაზნებოდა... ამაზრზენი საყურებელი იყო... მერე ჰიმნის დრო მოვიდა... დაიწყო ჰიმნი და ზოგს ქუდის მოხდა დაავიწყდა ზოგს გულზე ხელის დადება... ზოგი კიდე ბოლო ხმაზე ღნაოდა ჰიმნს...
ამ ყველაფრის მერე ეზო დავალაგეთ... ბევრი არაფერი იყო დასალაგებელი მაგრამ მაინც...

მერე ოთახებში დავრუნდით... და ისევ ისე როგორც გუშინ... ზოგმა დაიძინა... ზოგმა ბუნგალოს შეაფარა თავი... სადაც კარგად გრილოდა და შუადღის სიცხეს მშვენივრად დააღწევდი თავს...

მე ოთახში ვიყავი... ჩემს ლოგინზე წამოგორებული... და ვუსმენდი ბავშვების ლაპარაკს... მოკლედ გუშინდელი მხიარული დღის შემდეგ მურმანის მიმართ ინტერესმა ოთახში ერთი ათად იმატა... ყველა თხოვდა ანეგდოტები მოეყოლა... რომელზეც წინასწარ იცოდნენ რომ არ გაეცინებოდათ... მოკლედ მურმანაც გაუთავებლად ყვებოდა ამ ანეგდოტებს... ბავშვებიც იხეოდნენ სიცილით... ხომ იცით რაზეც... იმაზე იცინოდნენ რომ ანეგდოტზე არ ეცინებოდათ... ანუ მურმანას დასცინოდნენ... საშინელება იყო... უკვე არ მეცინებოდა... ცუდად ვხდებოდი ამ სიტუაციაზე...

მურმანას პოპულარობამ ქვედა ოთახშიც ჩააღწია და ჩვენი რაზმელი ბიჭები ამოდიოდნენ ქვემოდან და აყოლებდნენ ანეგდოტებს... მურმანაც ყვებოდა და ყვებოდა... არ ეზარებოდა ალბათ... და ესენიც იყვნენ ერთ ამბავში... იცინოდნენ კვდებოდნენ სიცილით და ერთ ამბავში იყვნენ... მოკლედ ასე გავიდა დრო შუადღემდე...

მერე სადილის დრო მოვიდა...

სადილის შემდეგ ფეხბურთის თამაშის დროც მოვიდა... გუშინ ჩვენმა რაზმმა ითამაშა და მოიგო... 4-1 თუ არ ვცდები... ხოდა იქ ერთ-ერთი ულამაზესი გოლი სოლომონმა გაიტანა...
მოკლედ ამ გამარჯვების შემდეგ ჩვენი გუნდი ნახევარ ფინალში გავიდა... იქ მეზობელ მე-8 რაზმს შევხვდით... რომელიც ყველაზე ძლიერი იყო... და თითქოს ყველამ წინასწარ დაყარა ფარხმალი... ბიჭები ამბობდნენ რომ აზრი არ ქონდა მათთან თამაშს უეჭველად დამარცხდებოდნენ... თამაში უშეღავათო გამოდგა... ბიჭები ბოლომდე იბრძოდნენ... მაგრამ ამაოდ... შიში გამართლდა და ჩვენი გუნდი დამარცხდა... ძალიან დაგვწყდა გული მაგრამ რას იზამ...

დაახლოებით 8 საათიდან...ბუნგალოდან არ გამოვსულვარ... იქ ვიყავი და სოლომონის ტელეფონით ვერთობოდი... მოკლედ რატომღაც ოთახში ასვლა არ მინდოდა... და არც ავდიოდი... აზრზე არ ვიყავი რას გეგმავდნენ ჩვენები საღამოსთვის... და რატომღაც არც მაინტერესებდა... ასე 10 საათისთვის ოთახში ავედი და რაც ვხედავ... დიდი ფორმატებით ხელში ზის ჩვენი რაზმელი მაო და რაღაცებს ჭრის... გავოცდი მეთქი რას აკეთებთ??? მაომ დაუჯერებელი რამ მითხრა... ბიჭებს პამპერსებს ვუკერავო... ვაიმეეე....
- რატომ კერავ?
- იმიტომ რომ დღეს რეკლამა უნდა გავაკეთოთ და თან მოდების ჩვენება უნდა მოვაწყოთო...
- და შენ რომ გაკეინებენ ამ პამპერსებს რამე დააშავე???
- არა უბრალოდ ჩემი იდეა იყო და ამიტომ ვაკეთებ მეო...
თან იჯდა და ჯერ ერთიც არ ქონდა გაკეთებული... იმიტომ რომ კახელები და მურმანა არ აძლევდა ამის საშუალებას... მათ ლაპარაკზე სიცილისგან ცუდად იყო... მაკრატელი ხელში უკანკალებდა... თან ბიჭები არ უჩერდებოდნენ რომ ზომები აეღო... ძალიან შემაცოდა... და დახმარება გადავწყვიტე... ექვსი ცალი უნდა გაეკეთებინა ღამის 12ის ნახევრამდე... მოკლედ დავიწყე სათითაოდ მათი დაჭერა... და ზომები ძალით ავუღეთ... პირველი ხუთი შერჩეული იყო... ზომებიც აღებული იყო... დავიწყეთ გამოჭრა... გამოჭრილები დავსკოჩეთ რომ არ გახეულიყო... მოკლედ დიდი სამუშაო იყო... ხუთივე თითქმის მზად იყო... და მეექვსე მთავარი გვჭირდებოდა რომელისათვისაც განსხვავებული ფირმის და ფერის პამპერსი უნდა შეგვეკერა...

იმ ხუთი ბიჭისგან მკვეთრად განსხვავებული ბიჭი რომელსაც განსხვავებული ფერის და განსხვავებული ფირმის პამპერსს ჩავაცმევდით ჩვენს რაზმში იყო მხოლოდ მურმანა!
მოკლედ მურამანას დათანხმებაღა რჩებოდა... სასტიკ უარზე არ დამდგარა მაგრამ თავიდან ცოტა თავი დაიფასა... მაგრამ როდესაც მაო შეპირდა შენ თუ გამოხვალ პამპერსით ორცალ PEPSI - ს გიყიდიო... მაშინვე დათანხმდა... მაგრამ რათ გინდა... კარგა მოზრდილი და ჩასუქებული იყო ჩვენი მურმანა... ერთიცალი ფორმატი არ შემოწვდა... ამიტომ მეორე მივადეთ და სასურველ ზომაზე შემოვჭერით...

მოკლედ ჩემი დახმარებით მურმანას დიდი პამპერსიც ცოტა ხანში მზას იყო... ერთი სიტყვით ყველაფერი კარგად იყო... მხოლოდ პამპერსების მორგებაღა რჩებოდა...
რათქმაუნდა ამას გოგო ვერ გააკეთებდა... და აბა ვის მოუწია თქვენი აზრით ამ საქმის გაკეთება??? :((( ხოო, მე მომიწია... :( კიდე კარგი სოლომონი დამეხმარა... სათითაოდ ყველანი დავსკოჩეთ... და შევამაგრეთ... ზოგი პანტაპუნტით იხეოდა მაგრამ "სკოჩით" ვაწებებდით და ვაწებებდით... მურმანას პამპერსმა წაიღო... თითქმის ბოლომდე გამოცალა... მოკლედ ყველანი მზად იყვნენ გამოსასვლელად...

მაგრამ დღეს ხომ მეორე კონკურსიც იყო... მოდების ჩვენება... მოდების ჩვენებაზე უნდა გამოგვეტანა კაბა რომელიც ჩვენი ხელით იყო დამზადებული... ამ კაბის დამზადების პროცესს ნამდვილად ვერ მოვყვები იმიტომ რომ არ დავსწრებივარ... ხოდა მოკლედ ეს კაბა იყო "მადონას სტილში" თუ რაღაცაში გაკეთებული... და კარგიც გამოვიდა... და ჩვენმა რაზმელმა ანამ კარგადაც მორგო...

თორმეტის ნახევარიც მოახლოვდა და ჩვენაბაც იწყებოდა... მე ჩემი ფოტოაპარატი მოვიმარჯვე და დავიწყე ფოტოების გადაღება... ჩვენი ლიდერი დიმა წამყვანი იყო და აქტიურად მოგვიწოდებდა ბევრი ფოტოს გადაღებისკენ... მეც ვიღებდი და ვიღებდი... :)))

ხო მართლა ამ კონკურსს ჟიურიც ყავდა... რომელიც 4 თუ 5 კაცისგან შედგებოდა...

დაიწყო კონკურსიც... ჯერ რეკლამის ჯერი იყო... ყველა რაზმმა სხვადასხვა ფირმის რეკლამა წარადგინა... ჩვენ მეშვიდეები ვიყავით... ხოოდა ჩვენი ჯერი რომ მოვიდა ბიჭები გამოტანტალდნენ პამპერსებით და ზოგი ღნაოდა ზოგი ჩხაოდა... მხოლოდ მურმანა იცინოდა მას ხომ "მოლფიქსის" სუპერ პამპერსი ეცვა... დანარჩენებს უბადრუკი ჩვეულებრივი პამპერსები ეცვათ... და ამიტომაც ტიროდნენ...

ამათ დანახვაზე ხალხი სულ შეიშალა... რავიცი მემგონი მოეწონათ... დიდი ოვაციებით შეხვდნენ და ჟიურისგან მაღალი ქულებიც დაიმსახურეს...

მაგრამ არ გაგვიმართლა... პირველზე "ბარამბო" - ს რეკლამა გავიდა... რაც დიდი არაფერი იყო მაგრამ ჟიურის ის უფრო მოეწონა... ჩვენ კი მეორე ადგილზე გავედით სამ რაზმთან ერთად...

რეკლამების შემდეგ მოდების ჩვენების დროც მოვიდა... ჩვენი მონაწილე ამჯერადაც მეშვიდე გამოვიდა პოდიუმზე... ყველას ძალიან მოეწონა... ჟიურიც აღფრთოვანდა... მაგრამ რატომღაც მერვე რაზმელმა გაიმარჯვა... და ანა მეორე ადგილს დასჯერდა... მაგრამ ჟიურიმ გადაწყვიტა გული რომ არ დაწყვეტოდა დამატებითი ნომინაცია დაემატებინა და იმაში გამარჯვებულად გამოეცხადებინა... "მის ელეგანტურობა" თუ რაღაც ესეთი მოიფიქრეს... როგორც ვიცი გული დიდად არ დაწყვეტია მაგრამ იმათ თავი გაიმართლეს მაინც...

მოკლედ დღევანდელი დღე მეორე ადგილზე დავასრულეთ... ამ ყველაფრის მერე დისკოტეკა იყო... ზოგმა იცეკვა ზოგმა არა... ზოგი გაერთო ზოგი ვერა... მოკლედ ასე იყო რა...

ღამის ორი საათისთვის ყველანი ოთახებში ვიყავით... ჩვენ ოთახში ისევ მურმანას სახელი ჟღერდა ყველაზე ხშირად... კიდევ ითხოვდნენ მისგან ანეგდოტების მოყოლას... მაგრამ მურმანას გული ქონდა უკვე აცრუებული და დიდი თხოვნის მერე თუ მოყვებოდა ხოლმე ანეგდოტს...

მერე შუქებიც ჩავაქვრეთ და ყველამ დაიძინა... მარტო ორ კახელს არ ეძინებოდა... და გაუთავებლად ლაქლაქებდნენ... რაღაცებს ყვებოდნენ... და იცინოდნენ... მარტო მე გამომიჭირეს და არ მაძინებდნენ... ყოველ წუთას მეძახდნენ გვისმეენ? მეც კიი გისმეენთ.. არ მინდოდა წყენოდათ ხმას რომ არ გავცემდი... დებილი ვარ რა... დამეძინა.... კარგი 4 საათამდე არ გაჩუმდნენ... და ძლივს ჩამეძინა...

ესეც მეხუთე დღეე :)))))))))))