დიდი იმედ გაცრუების შემდეგ მესამე დილით ყველამ უხასიათოდ გავიღვიძეთ...გავიღვიძეთ რა გაგვაღვიძეს... დიმა შემოვიდა და აბა ბიჭებო ავდგეთო... მე პირადად საშუნელ ხასიათზე ვიყავი... ავდექი ხელ-პირი დავიბანე... და მოვემზადე დილის მოწყობისთვის... კარებთან როცა შევუკრიბეთ ყველანი ჩუმად იყვნენ... ხმას არავინ იღებდა ... აქა იქ თუ წამოიძახებდა ვინმე რამეს... ისეთ ხასიათზე ვერ ვიყავით როგორც სხვები... ისე ომახიანად ვეღარ ვყვიროდით... აღარც გვქონდა ხასიათი... და განწყობა... არც ლიდერები გვაძალებდნენ მაინცდამაინც...
სხვა რაზემბი გიჟებივით იყვნენ ყვიროდნენ და ერთ ამბავში იყვნენ... ჩვენ ძალიან მძიმედ ვიყავით... საერთოდაც მეორე დღემ დიდი დაღი დაგვასვა და ვერცერთ შემდეგ დღეს ვეღარ ვიყავით ყვირილის ხასიათზე... მიუხედავად იმისა რომ გვქონდა ძალიან წარმატებული დღეები მაგალითად დღევანდელი...
მოკლედ შევიკრიბეთ ყველანი და წავედით დილის მოწყობაზე... ყველა რაზმი დაწყობილები ვიყავით ნუმერაციის მიხედვით... ყველა რაზმმა იყვირა თავისი რაზმის სახელი დევიზი და შეძახილი... ჩვენც ვიყვირეთ მაგრამ არც თუ ისე კარგად... რაც მართალია მართალია... შემდეგ ბანაკის ხელმძღვანელებმა ბანაკის თავისებურებებში გაგვარკვიეს და გვითხრეს რა უნდა გაგვეკეთებინა და რა არა...
არც თუ ისე დიდი ხნის ლაპარაკის შემდეგ გვთხოვა ეზო დაგველაგებინა... 200 კაცი ვიყავით და ერთი გადავლით გავასუფთავებდით ეზოს... არავინ დაზარებულა თხოვნას... ყველა წავიდა და რაც შეხვდა ნაგავი აკრიბა და ნაგვის ურნებში ჩაყარა... ჩვენმა რაზმმაც შეასრულა თხოვნა და ჩვენც დავალაგეთ... მაგრამ კვლავინდებურად უხალისოდ... არაფრის ხალისი არ გვქონდა... ნუ მე პირადად ესე ვიყავი... და მეგობრების სახეებზეც იმავეს ვკითხულობდი...
ეზოს დასუფთავების შემდეგ ყველა ოთახებში წავედით... რამდენიმე დაწვა და დაიძინა... მე რატომღაც არ წამოვწექი და ჩვენი რაზმის მეორე ოთახში ჩავედი რომელიც ზუსტად ჩვენი ოთახის ქვემოთ იყო... ამ ოთახში ჩვენი ბიჭი ლიდერი და ათამდე ბიჭი იყო... უმეტესად ქუთაისიდან და სამეგრელოდან... ძალიან კარგი ბიჭები იყვნენ...
მეგრელებს ფანდური და სალამური ქონდათ წამოღებული... და ძალიან კარგად უკრევდნენ... ყველა მუსიკის დაკვრა შეეძლოთ რაც კი მონასმენი ქონდათ... უდავოდ ნიჭიერები იყვნენ... ძალიან კარგად უკრავდნენ... ხოდა როცა მათ ოთახში შევედი მათი სიმღერა გავიგონე... ძალიან მომეწონა... იქ უკვე გადაეწყვიტათ რომ მათი სიმღერით გავიდოდნენ მეორე დღის ღონისძიებეზე... მე ჩემი ციფრული გამახსენდა... და დავიწყე ვიდეოების და ფოტოების გადაღება... ისე საერთო ჯამში 1200 ფოტო გადავიღე ბანაკში ყოფნისას...
მოკლედ წავიდა სიმღერების შერჩევა... მოკლედ ძალიან ბევრი სიმღერის შესრულება შეეძლოთ... მაგრამ ქართულ ხალხური და თანამედროვე სიმღერების შესრულება გადავწყვიტეთ... მე რა გადავწყვიტე ვინც უკრავდა იმათ გადაწყვიტეს...
ხოდა მოკლედ რამდენიმე სიმღერა შევარჩიეთ... ეს იყო ქართული სიმღერების პოპური, პოპულარული ჯგუფის მგზავრების სიმღერა "მთვარე" და კომპოზიცია რაღაც ფანდურებით თუ სალამურებით... მოკლედ მაგეებში ვერ ვერკვევი... შემდეგ რეპეტიციები დაიწყო და ბავშვებმა გადაწყვიტეს რაღაც ინსტრუმენტები დაემზადებინათ რომლებიც საინტერესო ხმას გამოსცემდნენ... "მირინდას" ბოთლში და დიდ პლასტმასის ბოთლში სილა ჩაყარეს და აჩხარუნებდნენ.. ფანდურის ხმას აყოლებდნენ და კარგი ჟღერადობა გამოდიოდა... მოკლედ ყველა კარგ ხასიათზე მოვიდა იმიტომ რომ ყველამ იგრძნო რომ რაღაც ძალიან მაგრით წარვსდგებოდით მაყურებლის წინაშე... და ეს ძალიან გვახარებდა... მე აქტიურად დავიწყე ფოტოების გადაღება... და მალე "პაპარაცი" შემარქვეს... მართლაც კარგ ფოტოებს ვიღებდი... ტრაბახში ნუ ჩამომართმევთ მაგრამ მაინც... )))
მთელი დღის რეპეტიციების შემდეგ ღონისძიების ჯერიც მოვიდა... ჩვენი რაზმი მე-7 იყო და ამიტომაც ბოლოსკენ უწვდა გამოსვლა... რადგან სულ რვა რაზმი იყო... გამოსვლის მოახლოვებასთან ერთად დაძაბულობა იგრძნობოდა... ძალიან გვინდოდა კარგად გამოვსულიყავით... მეც კი მინდოდა იმის მიუხედავად რომ არ გამოვდიოდი სცენაზე... მაგრამ მინდოდა ჩემი რაზმი ღირსეულად გამოსულიყო...
მოკლედ მოვიდა ჩვენი ჯერიც ბავშვები სცენაზე ავიდნენ... ძირს დასხდნენ მიკროფონი მოირგეს... მე ხალხის მასა გავარღვიე და სცენას მივებჯინე... მინდოდა ვიდეო ჩამეწერა... ჩემების სიმღერის... მოვიმარჯვე აპარატი და სიმღერის დაწყებისთანავე ჩაწერა დავიწყე...
მე ვიყავი ბედნიერი რადგან ყელაფერი ძალიან კარგად გამოდიოდა... ბავშვები ყველანი გულით მღეროდნენ... და ყველას გულით უნდოდა კარგად ემღერა... ნუ ზოგს გამოსდიოდა ზოგს არა მაგრამ ეს რა სახსენებელია... მოკლედ დამთავრდა პირველი სიმრერა... და ხალხი ძალიან კმაყოფილი იყო... მერე მეორე სიმღერა დაიწყეს... ეს უფრო შთამბეჭდავი გამოდგა და ხალხიც უფრო ძლიერად უკრავდა ტაშს...
ხოლო როცა მგზავრების ჰიტი აჟღერდა ამაზე ხომ სულ გადაირია დამსწრე საზოგადოება და ყველანი აყვნენ ბავშვებს სიმღერაში... და მქუხარე ტაშიც არ დაინანეს... ყველა კმაყოფილი ჩანდა...
შემდეგ ჩვენი რაზმელი როსტომი გამოვიდა და დიდი გრძნობით წაიკითხა ლექსი... მართლაც ძალიან მოინდომა და გამოუვიდა კიდეც... კიდევ ერთხელ შეძლო მაყურებლის გულის მოგება... ))))))))
ერთი სიტყვით ძალიან კარგი დღე გამოვიდა... ყველა ბედნიერი იყო... ყველა ბავშვი დარჩა ღონისძიების შემდეგ დისკოტეკაზე... და ყველა ძალიან კარგ ხასიათზე იყო... ყველა იცინოდა და ყველა ბედნიერად გრძნობდა თავს... მეც ბედნიერი ვიყავი და მიხაროდა ძალიან... )))
დაწოლის წინ ყველამ მოვილაპარაკეთ რომ მთელი დღე უაზროდ ბოდიალის ნაცვლად დილით საუზმის მერე შევმდგარიყავით მუშაობას და ახალი დღისთვის უფრო კარგი რამეები მოგვეფიქრებინა...
მალე ოთახებში გაგვიშვეს... ჩვენც წავედით და ძალიან კარგი დღის შემდეგ წავედით და გემრიელად დავიძინეთ!!!
აი ესეც ჩვენი მესამე დღე...
No comments:
Post a Comment